ریتم آهنگ

خلاصه ای از کاراواجوی اسطوره ای

خلاصه ای از کاراواجوی اسطوره ای

خلاصه کاراواجو

شدت نقاشی های کاراواجو فقط با سبک زندگی طوفانی او مطابقت داشت. علیرغم اینکه مردی تندخو و خشن بود که اغلب با قانون مشکل داشت و در بیش از یک قتل دخیل بود، نقاشی‌های نوآورانه و چشمگیر خلق کرد و در استفاده از نورپردازی دراماتیک و نمایش شخصیت‌های مذهبی در لباس‌ها و نگرش‌های مدرن پیشگام بود. کاراواجو با استفاده از زندگی و بدون کمک طرح‌های آماده‌سازی، مشاهده دقیق مدل‌های خود را با استفاده از پرتوهای نور قوی برای متمرکز کردن توجه بر روی عناصر خاصی از تصاویر خود همراه کرد، و این مناطق پر نور را با سایه‌های تیره در جای دیگری روی بوم تضاد کرد. این استفاده از کیاروسکورو به بخش اصلی سبک بسیار فردی کاراواجو تبدیل شد و به طور گسترده توسط معاصرانش تقلید شد. اگرچه کاراواجو فقط تا 39 سالگی زندگی کرد، تأثیر عمیقی بر نقاشان اطراف خود و جنبش‌های هنری بعدی، به ویژه هنر باروک و رئالیسم قرن 19 گذاشت.

 

دستاوردهای او

نمایش‌های پوپولیستی کاراواجو از شخصیت‌های مذهبی نوآورانه بود و شخصیت‌های کتاب مقدس را به شیوه‌ای غیرایده‌آلی از طریق افزودن نشانه‌های سن و فقر و استفاده از لباس‌های معاصر نشان می‌داد. این امر به انسانیت بخشیدن به امر الهی کمک می کند و آنها را برای بیننده معمولی قابل دسترس تر می کند. در انجام این کار، کار کاراواجو نشان دهنده نوعی پوپولیسم معنوی بود. پاهای برهنه و کثیف فیگورهای کاراواجو، آثار هنرمند را با آموزه‌های کلیسا که بر فقر مسیح تأکید می‌کرد و همچنین با درخواست‌ها برای سادگی در هنر مذهبی پیرو شورای ترنت (1545-1563) همخوانی داشت، پیوند داد. علیرغم این همسویی با عقاید فعلی، این تصویرها برخی از شدیدترین انتقادات کاراواجو را به همراه داشت.

در حالی که تکنیک کیاروسکورو توسط کاراواجو معرفی نشد، او اولین نقاشی بود که این تکنیک را به عنوان یک عنصر سبک غالب ترکیب کرد، سایه‌ها را تیره‌تر کرد و از پرتوهای روشنایی مشخص برای تأکید و برجسته کردن روایت تصویر استفاده کرد. این سبک در کارهای بعدی او به طور فزاینده ای رایج شد و متعاقباً مترادف با تصاویر بالغ تر او شد.

تا آنجا که سوابق نشان می دهد، کاراواجو هرگز ازدواج نکرد و فرزندی نداشت. این در کنار بسیاری از تصویرهای شهوانی او از مردان جوان (در ارتباط با فقدان شخصیت های زن وابسته به عشق شهوانی در آثار او) به بحثی پیرامون تمایلات جنسی او منجر شده است و تعدادی خوانش همواروتیک معاصر از آثار او وجود داشته است.

 

درباره سلف پرتره به عنوان باخوس/باکوس بیمار

این احتمال وجود دارد که کاراواجو این خودنگاره را در حالی اجرا کرده باشد که از جوزپه سزاری، نقاشی دیواری استفاده کرده است و عناصر طبیعت بی جان که به دقت کار شده است، تأثیر آموزش سزاری را نشان می دهد. جیووانی باگلیونه، زندگی‌نامه‌نویس قرن هفدهمی کاراواجو، این نقاشی را یکی از گروهی از سلف‌پرتره‌های اولیه هنرمند می‌داند که با کمک آینه‌ای محدب کشیده شده‌اند، بحثی که با ژست ناهنجار فیگور پشتیبانی می‌شود، گویی برای اطمینان از دید بهتر در آینه چرخانده شده است. سطح این تصویر ممکن است یک «قطعه کابینت» باشد، اما تا آنجا که مشخص است، یک اثر سفارشی نبوده است.

 

عنوان باکوس بیمار، عنوانی به ظاهر مناسب برای رنگ پریدگی سوژه و چشمان تیره و کلاهدار، را می توان به مورخ هنر روبرتو لونگی نسبت داد که معتقد بود هنرمند پس از ترخیص از بیمارستان، پس از حادثه ای که در آن هنرمند رخ داد، آن را نقاشی کرد. توسط اسب مورد اصابت قرار گرفت و جراحات شدیدی دید. از طرف دیگر، رنگ مایل به سبز تصویر را می توان به سادگی به یک محیط شبانه مناسب برای باکانالیایی که در شرف ظهور بود نسبت داد. باکوس برای کاراواجو یک آلتر-من مناسب بود، زیرا او خدای شراب، تئاتر، نمایش های تشریفاتی وجد و مترادف با الهام و تخریب بود. پرتره، با این حال، با بازنمایی های سنتی باخوس که در آن او در میان جشن های لجام گسیخته، اغلب در منظره ای سرسبز به تصویر کشیده می شود، متفاوت است. تصویر کاراواجو به قراردادهای بسیاری از آثار دیگر هنرمند پایبند است و چهره اساطیری را در فضایی پراکنده به نمایش می گذارد. علاوه بر این، رنگ پریدگی و ژست بی تحرک هنرمند، نه خدایی را در دوران اوج خود، که فضیلت های شراب و جشن را جشن می گیرد، بلکه پیامدهای زیاده روی را نشان می دهد. در واقع، برگ های پیچک دور سر هنرمند شروع به پژمرده شدن کرده اند، چند انگور در دستان او شروع به چروکیدن کرده اند، و دو زردآلو سرسبز در پیش زمینه نقاشی، لکه های قهوه ای آغازین پوسیدگی را نشان می دهند.

 

سیندی شرمن بعداً در عکس سال 1990 بدون عنوان شماره 224 (بعد از باکوس کاراواجو) این نقاشی را دوباره تفسیر کرد و خود را به عنوان باکوس کاراواجو معرفی کرد.

 

رنگ روغن روی بوم - Galleria Borghese، رم

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”